ASC ’75 bijna 50 jaar jong.
Hoe het begon
Om ASC uitvoerig te omschrijven zou bijna een boekwerk nodig zijn, vandaar in vogelvlucht een terugblik.
Eind 1974 werden de snode plannen gesmeed en op 4 februari 1975 werd op een bijeenkomst in cafe Meindersma door meer dan 50 aanwezigen de voetbalclub Augustinusga Surhuizum Combinatie, kortweg ASC, opgericht.
Aanmelding bij de KNVB stuitte eerst nog op problemen omdat er te lande al een club onder dezelfde afkorting was geregistreerd vandaar de toevoeging van het jaar van oprichting ’75.
Als thuishaven diende het veld in de Bosk dat gedeeld moest worden met de ijsclub de Izeren Wjuk. Zij verleenden hun medewerking en ASC mocht het hokje op de ijsbaan gebruiken als kleedbox. Wat een weelde dat het zo kon al moest je het wel doen met alleen koud stromend water. Wij waren er blij mee maar de tegenstanders dachten daar wel wat anders over.
Van boer Yme Faber konden we achter het cafe een stukje grond huren als oefenhoek. Er wordt nu vaak geklaagd over de huidige oefenhoek maar bij regenachtig weer stond je destijds tot de enkels in de drek.
ASC had toen onder leiding van haar eerste trainer Geert Tiemersma meer weg van een atletiekvereniging zo vaak werden er rondjes de Bosk gedaan. Al wisten wij toen wel de kruip door sluip door routes te vinden. Er moest door het toenmalig bestuur heel wat werk worden verricht. Er werden selectiewedstrijden gespeeld op het weiland van de familie Bouius tegenover het cafe. Eit de Bruin zal zich de die dag nog wel herinneren. Hij brak toen zijn been.
Bij de start van de competitie op 30 augustus 1975 was ASC er klaar voor. De eerste competitie wedstrijd was tegen ’’t Fean 2. Er werd gewonnen met 1 0. Doelpunt lytse Fokke Alma. Van 1 december tot 1 april weken we uit naar de velden van de vv Harkema. Tegen een kleine vergoeding van fl. 2,50 per wedstrijd konden we daar terecht.
Een eigen plek
Het ledenaantal groeide in een mum van tijd van 60 naar 150 dus werd het tijd om te zien naar een eigen plekje. De gemeente had aan It Oast een perceel weiland dat destijds werd gehuurd door nu wijlen Eppie Groenland.
Dat zou de vaste plek moeten worden die wij op het oog hadden en Eppie deed toen ten behoeve van de club afstand van zijn pachtrechten. De gemeente werkte mee en wij dachten het seizoen 1976/1977 daar al te kunnen spelen. Helaas ging die vlieger niet op en moesten we nog een winterseizoen bivakkeren in Harkema.
In 1977 werd het veld aangelegd en konden we van Buitenpost een houten kleedgelegenheid overnemen.
Een gedeelte daarvan werd bestemd als kantine. Een gouden greep. Hadden we ook een stekje voor de derde helft onder leiding van de eerste kantinebaas Gerrit van Dijk. Een cementkeet diende destijds als keuken.
Begin 1978 konden we eindelijk spelen op onze eigen plek. De oefenhoek liet toen al te wensen over. Al zijn we dan 40 jaar verder. Die wensen zijn er nog steeds. Het zal wel de bekende molen zijn die zo langzaam draait. Maar voorlopig hadden we een eigen plek al waren sommigen tegenstanders bar slecht te spreken over onze houten kleedgelegenheid.
Zo speelden we eens thuis tegen Buitenpost en nota bene zij deden in het wedstrijdverslag hun beklag over de horigheid van de kleedkamers. Een wedstrijdbespreking was niet mogelijk. Een rommeltje. We verloren maar in de heenwedstrijd was Eerde de Bruin die middag leider. Hij plakte het betreffende krantenartikel in de kleedkamer en dat werkte als een lap op een rode stier. Zo namen wij revanche op de reactie van destijds.
Even leek ASC pas op de plaats te maken maar toen het eerste elftal in het seizoen 1980/1981 kampioen werd onder leiding van Fokke van der Heide, volgens velen de beste trainer en het beste elftal, begon het opnieuw te kriebelen. Een verdere ontwikkeling van de thuishaven werd het credo.
Eind 1982 werd de vergunning aangevraagd voor de bouw van een eigen kantine. De kosten daarvan bedroegen fl. 140.000,–. Middels een aandelen actie werd er maar liefst fl 20.000,– binnengehaald. Eigen werkzaamheden leverden ook nog eens een flinke besparing op. Bij de bank werd, onder gemeente garantie, een lening geregeld van Fl. 75.000,00. De bouw kon beginnen. Op 13 juni 1983 gaan we los en op 24 december van dat jaar werd de laatste steen gelegd door wethouder H. Pol. In zeven maanden tijd gerealiseerd onder de bezielende leiding van P.Sitenga. Een puike prestatie.
De koek is nog niet op
In 1984 werd begonnen met de eerste fase van de aanleg van de nieuwe velden en na veel heen en weer gedoe konden de velden na de winterstop seizoen 1987/1987 in gebruik worden genomen. De aanleg van een parkeerplaats liet nog op zich wachten want de gemeente zat krap bij kas. De honger van ASC was nog niet gestild. Er is zelfs sprake geweest van het uitbreiden van de gebouwen met ruimtes voor een peuterspeelplaats en het sociaal cultureel werk.
Er werd op 23 februari 1987 een extra ledenvergadering uitgeschreven waarin het bestuur mandaat kreeg om een en ander te realiseren.. Die plannen zijn nooit echt van de grond gekomen en stierven een stille dood. De plannen voor een tenniscomplex spookten toen ook al in de hoofden rond en die plannen konden wel gerealiseerd worden. Vastberaden werd door het toenmalig bestuur een plan de campagne geschreven. Er lag nog een braak stuk grond tussen de huidige oefenhoek en de kantine wat geschikt was voor de aanleg van een tennisbaan.
Opnieuw bleek er veel belangstelling te bestaan en had de afdeling tennis op een gegeven moment 130 aanmeldingen. Meer dan genoeg voor de aanleg van maar liefst twee banen. Er was over en weer eerst wel wat frictie want het is wel even wennen dat de vv ASC wordt omgezet in een sv ASC. Sommigen zagen het als een bedreiging voor het voetbal en niet direct het belang van een grote bloeiende vereniging. Over en weer gebruik kunnen maken van elkaars faciliteiten. Mooier kan toch niet. Eind jaren 80 werden de banen aangelegd.
Tegelijk met het 25 jarig jubileum van de voetbaltak werd het tienjarig bestaan van de tennis gevierd. Het zal wel altijd de vraag blijven of dat laatste helemaal correct is omdat niet alle gegevens van de beginfase bewaard zijn. Een kniesoor die daar op let. De afdeling voetbal viert haar veertig jarig en de afdeling tennis haar vijfentwintig jaar bestaansrecht.
Er is nog genoeg te doen.
ASC bezit nu twee speelvelden, waarvan het hoofdveld binnenkort wordt gerenoveerd. Een eigen kantine, oefenhoek en parkeerterrein, alsmede een tenniscomplex met eigen kantine. Een sportaccommodatie om trots op te zijn. De afgelopen veertig jaar kenden veel ups en downs. Maar een ding staat als een paal boven water.
ASC heeft bewezen van toegevoegde waarde te zijn en blijft doorgaan op de ingeslagen weg. ASC zal zich blijven inzetten voor de sport in het algemeen daar kunt u op rekenen. De leefbaarheid van een dorp wordt met name bepaald door een bloeiend verenigingsleven. Want daar ontmoet je elkaar en worden vriendschappen geboren. Er zijn nog plannen genoeg. Regeren is vooruitzien. Met stilzitten kom je er niet. SV ASC ’75 van harte gefeliciteerd en op naar de volgende mijlpaal.
